Vrijdag 22 oktober 2021 was het zover, het introweekend ging beginnen. Na een dag van inpakken, de laatste was draaien, leren voor de tentamenweek en colleges volgen was het tijd om de deur van de ontplofte kamer achter je dicht te trekken. Daar ga je dan met je hutkoffer naar Nijmegen Centraal. Als ware Ichthus-vis zwemmend door de plenzende regen. Waar de andere Ichthianen al netjes het hele perron hebben overgenomen. De grote verrassing was natuurlijk: waar gaan we heen? Of nou ja, er waren wel wat hints, bijvoorbeeld: op minder dan een dag lopen van een Beverwinkel, de locatie van 2 jaar geleden, in Brabant – dat wees natuurlijk allemaal al op Boxtel.
Na een erg gezellige treinreis (misschien niet voor de medereizigers, hihi) stonden daar als een groot geschenk twee auto’s die onze grote tassen konden vervoeren. Toen ging de volledige stoet lopen naar het scoutinghuis. Het huis waar je ogen geen moment rust hadden, omdat er altijd wel iets bijzonders te zien was, zoals het hoofd van een teddybeer. Of waar je vredig uit je slaap ontwaakt en dan naar de volledige cast van Sesamstraat kijkt. Nadat onze buiken waren gevuld met heerlijk gekookt eten konden we onze lachspieren trainen met de pubquiz.
De volgende ochtend was het tijd om met een lekker ontbijtje de zaterdag te beginnen. Niet zomaar een zaterdag, want het was bananendag! Een fanatieke ochtend met spelletjes en vooral veel lachen, bijvoorbeeld om mensen die zich wel erg goed konden verstoppen. Na een leuke dag met veel zingen, lachen en voorbereiden, was het tijd voor de bonte avond. Een avond waarna je de sportschool niet meer nodig had want je kaak- en buikspieren waren getraind door het vele lachen. Het was een avond gevuld met stukjes over o.a. tandenpoetsen, Bert en Ernie, het bestuur, de eerstejaars en het belachelijk maken van de eerstejaars. Gelukkig hebben we ook nog liedjes gezongen, met onze benen omhoog gelachen en quizzen gedaan. Kortom, een diverse avond, die ik niet snel zal vergeten.
Op zondag was het, na de dienst, tijd om schoon te maken en afscheid te nemen. Wat fijn dat ik mij als eerstejaars al zo welkom en thuis voel! Nu is het tijd om snotterig na te genieten! En die ontplofte kamer weer onder ogen te komen…
~ Nouria