Wat hebben we genoten afgelopen weekend! De ontspanningscommissie (Ocie) had voor ons een superleuk en coronaproof weekend in elkaar gezet: het introweekend. In groepjes van vier hebben we leuke activiteiten gedaan, samen gegeten en een hoop plezier gehad. Met het thema Let’s party zaten we daarvoor wel goed!

De aftrap was op vrijdagavond met de geboorte van een paar eerstejaars en het spel ‘Wie is de wolf?’ Steenbok Simon, onze mascotte, was vermoord. Aan ons de taak om uit te zoeken wie dat had gedaan, waarom, waar en hoe. Met slechts een paar aanwijzingen per groepje werd er veel heen en weer gebeld met andere groepjes om meer aanwijzingen te verzamelen. Iedereen kon weer zijn eigen kwaliteit inzetten in het spel: communiceren, notuleren, overzicht houden, er kwam zelfs nog scheikunde bij kijken!

De volgende ochtend gingen we de stad in voor een vossenjacht: door het centrum heen stonden enkele Ocieleden en zelfs oud-leden rijkelijk verkleed op ons te wachten met leuke opdrachten. Zo waren er een bruid en bruidegom als vos die door voorbijgangers werden gefeliciteerd met hun huwelijk, een Valentijnsvos die iedereen een roos met zelfgemaakt kaartje meegaf en twee Koningsdagvossen die hele moeilijke vragen voor ons hadden over Nederland.

Daarna gingen we weer in andere kleine groepjes weer naar binnen voor een workshop, pannenkoeken te bakken en de bonte avond te houden. Voor de bonte avond mocht iedereen filmpjes insturen, wat een superleuke bonte avond film opleverde. Op zondag hebben we weer met een ander groepje een kerkdienst geluisterd en samen geluncht, wat tevens weer het einde was van dit superleuke weekend. We vonden het jammer dat het niet met de hele vereniging konden doen, maar hebben toch weer een hoop plezier gehad en (en deel van) de eerstejaars weer beter leren kennen!

Afgelopen donderdagavond was het zover: er stond een lege avond op de planning bij Ichthus. Die avond blijft echter niet leeg, zoals de naam doet vermoeden, maar mag ingevuld worden door leden. Het Oude Wijvendispuut, bestaande uit vrouwelijke vijfdejaars en ouder, nam de invulling van deze avond op zich, met als thema “The oldies go digital”. Het doel van dit dispuut is om de historische, en iets minder historische, kennis over Ichthus over te dragen naar de jongere leden. En deze keer werd dit gedaan door een heus online spellentoernooi! In kleine groepjes streden we om de eer te behalen, en niet te vergeten: om een nader te bakken lekkernij door een van de dispuutsleden.

Verschillende van onze (soms verborgen) expressieve en creatieve talenten kwamen naar voren deze avond: uitbeelden bij Hints, woorden raden bij Galgje, en tekenen bij Skribbl. Ook maakten we een kruiswoordpuzzel en speelden we Codenames. En in al deze spellen stonden woorden die te maken hebben met Ichthus centraal: thee, liederen, gezelligheid, en ga zo maar door. We hebben ons geheugen opgefrist over de bestuursthema’s van afgelopen jaren, en onze hersens laten kraken wat ook alweer de Latijnse naam van het liftdispuut was. Als er nu niet direct vier Latijnse woorden in je hoofd opkomen, maak je geen zorgen: wij wisten de naam tot donderdagavond ook niet ;). Maar nu wel, dus een leerzame avond was het! En wat minstens zo belangrijk is: we hebben onze lachspieren weer even flink laten werken. Dankjewel, Oude Wijvendispuut, we hebben enorm van de avond genoten!

Vorige week mochten we als vereniging alweer de 51^e verjaardag van onze vereniging vieren. De Diescie had daarom een week vol gave activiteiten georganiseerd die ons als vereniging dichter bij elkaar brachten, heel veel lol bezorgden en lieten stilstaan bij het afgelopen jaar (en vooruitkijken naar de vele jaren die nog zullen komen!).

We trapten de week af met een gezellige Diesborrel op maandagavond. In een klein zaaltje in de Boskapel ontmoetten Nijmeegse, Utrechtse, Edese, Wageningse en Enschedese bestuursleden elkaar om gezellig te verbroederen, maar ook om te brassen, waarbij vooral de pedel, die de moedige taak op zich had genomen boven alle stemmen uit aankondigingen te schreeuwen en de pedelstaf te bewaken, het zwaar te verduren kreeg. Gelukkig wisten de Nijmeegse Ichthianen (de schrijver van deze blog uitgezonderd, omdat deze liever veilig vanaf een afstandje bleef toekijken) hun pedel, bestuur en gastenboek heldhaftig te verdedigen, waardoor er slechts één enkele penning en een paar blaadjes uit het gastenboek konden worden gebrast. Dat is natuurlijk niets in vergelijking met de overwinningen die de Brascie eerder dit jaar boekte.

Dinsdag was het tijd voor de tweede activiteit, die de naam ‘Worship & Workshop’ droeg en zich afspeelde in de Studentenkerk. De avond begon met een lekkere maaltijd, gevolgd door ‘worship’, waarbij onze getalenteerde band ons voorging in aanbidding. Hierna was het tijd om een workshop te kiezen. Er was keuze uit allerlei verschillende activiteiten die samen de diversiteit van onze vereniging weerspiegelden: van toneel tot tekenen en van gebedswandelingen en Bijbelstudies tot meerstemmig zingen tot eer van onze God, het kon allemaal! Na afloop liet ieder

groepje een korte impressie zien van wat het tijdens de workshop had gedaan. Zo mochten we genieten van een prachtige uitvoering van ‘Laudate omnes gentes’ en kregen we een mooi geïmproviseerd toneelstuk te zien waarin ‘water’ het sleutelwoord was (naar aanleiding van ons jaarthema ‘Verfrissend vrij’). Na deze geslaagde Worship- & Workshop-avond was er nog volop tijd om te borrelen en bij te kletsen.

Donderdagavond stond in het teken van spelletjes. Als Ichthus Nijmegen zijn wij namelijk helemaal verzot op spelletjes: kaartspellen, bordspellen, maakt niet uit wat. Aangezien de harde regen ons verhinderde ‘THE GAME’ te spelen, het nog altijd mysterieuze spel dat we aanvankelijk zouden gaan doen, stortten we ons op de heerlijk warme thee die voor ons klaarstond (want ja, Ichthianen blijven theedrinkers) en gezelschapsspellen als Codenames, waardoor we ons alsnog uitermate hebben vermaakt!

Vrijdag was de laatste, maar toch ook wel de meest spectaculaire activiteit van de Diesweek: HET GALA! Rond 18.00 uur verzamelden we ons samen met onze galadates bij de Waagh in hartje Nijmegen. Dit imposante gebouw, dat vroeger diende als belangrijk handelscentrum waar producten als kaas en boter werden afgewogen, was nu het prachtige decor van ons 51^e Diesgala. Binnen werden we verrast door de prachtige blauwe ballonnen, slingers en confetti, helemaal in de stijl van het thema van deze week: ‘Out of the Blue’. Na het zeer smakelijke voorgerecht ruilden we van tafel, zodat we ons hoofdgerecht en nagerecht op een ander plekje konden eten en daar weer met andere mensen konden spreken. Na het verrukkelijke driegangendiner was het tijd voor de groepsdans. Onder leiding van twee talentvolle Ichthianen zetten we samen een prachtige kringdans neer, waarbij we na iedere geslaagde (of minder geslaagde) set danspassen van partner wisselden en daardoor steeds met iemand anders kwamen te dansen. Na deze geweldige groepsdans was het tijd om foto’s te maken en de dansvloer onveilig te maken. Er werden de hele avond heel wat familiekiekjes en kringfoto’s geschoten, maar ook voor de kabouterdans en Kedeng Kedeng was uiteraard volop tijd en animo. Toen de avond eenmaal was afgelopen en alle versiering weer was opgeruimd, sloten we het gala nog even op z’n Ichthiaans af met de hokey pokey. Al met al een zeer geslaagde afsluiting van een zeer geslaagde Diesweek!

Geliefde Ichthianen,

2019 was een jaar waarin veel is gebeurd binnen Ichthus Nijmegen. We begonnen het jaar met 42 leden, we vierden ons 50-jarige bestaan, we bezochten samen allerlei conferenties en activiteiten in binnenland en buitenland, we moesten afscheid nemen van een heel mooi bestuur en we mochten een nieuw en verfrissend bestuur verwelkomen, we mochten veel nieuwe leden tot onze gelederen tellen, we mochten samen vele inhoudelijke maar ook ontspannende avonden beleven, we beleefden samen memorabele weekenden met onze kringen en met de hele vereniging (het introweekend was voor mij echt een hoogtepunt van het afgelopen jaar, bedankt Ocie!).

Naast deze toffe dingen waren er ook uitdagingen waar we mee om moesten gaan, zoals hoe we als vereniging om moeten gaan met een groter ledenaantal: we willen mensen welkom blijven heten maar ook de kleinschalige sfeer bewaren. Verder ging het binnen ons bestuur ook niet allemaal van een leien dakje.

Maar bovenal was het een jaar waarin God bij ons was. Niet alleen in de mooie dingen maar ook als het soms moeilijk was. En op momenten waarin wij even het licht aan het eind van de tunnel niet zagen was er ineens een oplossing die ‘zomaar’ kwam aanwaaien.

In het komende jaar staan ons weer allerlei activiteiten te wachten. Wij zijn bijvoorbeeld al erg benieuwd naar de allereerste thuis-thuisavond! Ook komen er acties van de Ecie, waarin we ons geloof kunnen uitleven. Ik heb zelf veel zin in de Diesweek, met uitzondering van het voor mij verplichte ritmische bewegen. En dan zijn er nog veel meer dingen, zoals nieuwe nummers van ons verenigingsblad, het thuisweekend, lekker PR’en voor de vereniging, een spannende RAGweek veiling en natuurlijk de zoektocht naar onze opvolgers.

Mijn hoop voor dit jaar is hetzelfde als wat Paulus ook hoopt voor de gemeente in Filippi. Hij vraagt hen om te wandelen op een manier die waardig is voor het Evangelie van Christus, zodat zij vast zullen staan in één geest en samen eensgezind zullen strijden door het geloof in het Evangelie. Eenheid is belangrijk. Wij zijn niet voor niets een vereniging van christelijke studenten.

Wij mogen het jaar 2020 ingaan met het mooie aantal van zestig leden. Ik vind het bijzonder om vanavond met deze mensen het nieuwe jaar gezamenlijk in te luiden. Een jaar waarvan ik niet weet wat ons allemaal te wachten staat. Maar wat ik wel weet, is dat God met ons mee gaat. Dat zijn namelijk de laatste woorden van onze Heer Jezus voor zijn hemelvaart: “En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld.” [Mattheus 28:20]

Ik wil eindigen met de woorden van Paulus in Efeze 3, en dat is tegelijk een gebed voor het komende jaar.

Om deze reden buig ik mijn knieën voor de Vader van onze Heere Jezus Christus, naar Wie elk geslacht in de hemelen en op de aarde genoemd wordt, opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door Zijn Geest in de innerlijke mens, opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent, opdat u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is, en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God.

Hem nu Die bij machte is te doen ver boven alles wat wij bidden of denken, overeenkomstig de kracht die in ons werkzaam is, Hem zij de heerlijkheid in de gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot in alle eeuwigheid. Amen.                                    [Efeze 3:14-21, HSV]

Laten wij in het komende jaar elkaar bemoedigen en ondersteunen terwijl wij samenkomen in ons gezamenlijke doel om God te dienen en eren.

En laten wij op Hem en op onze vereniging deze nieuwjaarstoost uitbrengen!

Jesse Mulder – Voorzitter

In het eerste uur van het donker reden we eerst het dorpje in en later het terrein op. Hoe dichterbij we kwamen, hoe meer herkenningspunten we hadden. Als we de auto uitstappen zijn we al hartstikke enthousiast: we zijn er weer! De Retraite van Ichthus Landelijk gaat beginnen!

Een weekend vol toffe diensten, mooie reflecties, goede maaltijden en gezellige gesprekken met ruim 350 mede Ichthianen uit heel Nederland in één klooster, dat blijft hartstikke bijzonder. Afgelopen jaar was mijn derde retraite en ik ben zeker niet teleurgesteld.

Je vraagt je misschien af wat je op zo’n retraite kunt verwachten, want de naam doet vermoeden dat er veel stilte en rust aanwezig is. Die is er ook zeker wel, maar moet je soms wel een beetje zoeken, 350 studenten stil krijgen is namelijk een grote uitdaging. Op de retraite worden er meerdere diensten gehouden, met een toffe band en verschillende sprekers. Dit jaar gingen deze diensten over motivatie: om te geloven, om te studeren en om te dienen. Actuele thema’s die elke Ichthiaan tegenkomt in zijn of haar leven. Na zo’n dienst zijn er verschillende reflecties waar je uit kunt kiezen, zoals creatief, persoonlijk, debatterend of biddend. Met een groepje mensen praat je dan nog na over de dienst. Verder zijn de dagen gevuld met workshops, spellen en gezellige maaltijden. In het gebouw is er ook een kapelletje waar 24 uur per dag mogelijkheid is om stil te worden en God te zoeken. Na elf uur ‘s avonds neemt het nachtbestuur het over en is er nog genoeg te beleven met elkaar!

Een van de mooiste momenten vond ik dit jaar de Praise & Prayer, een avond waar urenlang werd aanbeden en gebeden. Wat bijzonder dat 350 jongeren het ene moment keihard kunnen staan zingen en klappen, om het volgende moment in volledige stilte op de grond te zitten, tot hun God biddend. Zo’n weekend levert een prachtige verbinding op, met God en met elkaar!

In het laatste uur van het licht reden we eerst het terrein weer af en later het dorp uit. Hoe verder weg we reden, hoe harder de vermoeidheid toesloeg. Maar dat was niet erg, dat was niet het einde. Na een paar goede nachten zou de vermoeidheid namelijk weer weg zijn. De herinneringen, het enthousiasme en de hoop blijven gelukkig veel langer hangen.

~ Rianne