Sinds het verenigingsjaar 2021-2022 hebben wij bij Ichthus Nijmegen genootschappen. Deze genootschappen
worden ieder jaar opgericht naar aanleiding van verschillende hobbies. Op deze manier komen Ichthianen vier
keer per jaar in kleine groepjes gezellig bij elkaar om een avond lang eenzelfde passie te delen. Zo is er al een
kookgenootschap geweest, zijn de spelletjesgenootschappen ieder jaar van de partij of kun je je sportiviteit kwijt
bij het sportgenootschap. Wil je meer weten? Takkie heeft een kijkje genomen bij alle genootschappen van dit
verenigingsjaar, loop gerust mee door zijn ervaringen en weet je welkom!

Het Acteergenootschap
Licht, camera, actie. Takkie is bij het acteergenootschap bij Lianne thuis. Wat veel mensen! Vanavond is het
acteergenootschap met zeven van haar negen leden bij elkaar voor de tweede genootschapsavond. De vorige keer
was het acteergenootschap al druk in de weer geweest met het leren kennen van elkaar door improvisatie-en
acteerspelletjes te spelen en deze keer gingen ze hier mee door. Er werd overgegooid met ballen, door ruimtes
gerend en plotseling stil gestaan; Takkie werd er duizelig van. Toen werd het nog vreemder; iedereen ging
ineens allemaal met doeken lopen wapperen en mensen gingen ineens van blij naar verdrietig en naar heel boos!
Takkie snapte er niks meer van. Toen kwam het hoogtepunt van de avond: het script voor het grote
Acteergenootschap Toneelstuk dat aan het einde van het jaar gaat worden opgevoerd. Wat een tof stuk! En wat is
dit? Takkie heeft ook een rol? Wat spannend!
Takkie heeft het al helemaal naar zijn zin in het toneelstuk. Er moet nog veel worden geoefend, maar dat ziet
Takkie net zoals de andere leden van het genootschap wel zitten. Mocht jij nou ook willen weten wat het
acteergenootschap heeft gepland? Zorg dan dat je aan het einde van het jaar ook naar onze grote uitvoering kan
komen! Takkie is er bij, jij ook?

Het Spelletjesgenootschap
De kapitein van de onderzeeër treft onderweg allerlei moeilijkheden. Gelukkig heeft ze een bekwame
bemanning, die ervoor zorgen dat vele lastige situaties opgelost kunnen worden. Tweemaal het hoogste cijfer
winnen met een drie? Geen torpedo’s mogen gebruiken? Een speler geen enkele slag laten winnen? Of allemaal
precies evenveel? Alles wordt tot een goed einde gebracht, maar toch is Takkie blij wanneer hij weer vaste grond
onder de voeten heeft.
Deze grond is echter niet de vertrouwede omgeving die hij kent, want uit iedere deur die je open doet kan er een
monster op je afstormen, of 3.872 orks…en dan mag je hopen dat je geen dwerg bent, want anders hebben ze zes
extra levels! In zulk soort situaties is een goede uitrusting belangrijk, zoals een puntmuts (alleen te gebruiken
door magiërs), Zeer Indrukwekkende Schoenen en natuurlijk de schattige knieschijfjes, waarmee je sterkere
strijders kunt dwingen om je te helpen. Takkie vindt het zo boeiend dat hij blijft kijken tot er eindelijk iemand in
slaagt om al de tegenwerking van de anderen te doorstaan en het magische 10 e level te bereiken. En dat zelfs
zonder het overheerlijke yuppie-water te gebruiken. De klok heeft inmiddels al lang en breed drie uur geslagen,
maar dat vindt Takkie geen probleem. “Wat is het toch geweldig om spelletjes te spelen tot diep in de nacht”,
zucht hij. “Dit is hoe een genootschapsavond hoort te zijn!”

Het Sportgenootschap
Takkie is weer op avontuur. Dit keer is hij langs geweest bij het sportgenootschap! Dit is een groep met
Ichthiaanse studenten die het leuk vinden om sportief bezig te zijn. Als eerste activiteit zijn ze gaan klimmen bij
de GRIP Boulderhal in Nijmegen. Deze sport bleek uiteindelijk zwaarder dan gedacht. Ook Takkie had moeite
om boven te komen. We begonnen met groen (wat Takkie een mooie kleur vond, aangezien het gras ook groen is
en o wat houdt hij van gras) en toen steeds een stapje moeilijker. Keanu beheerste deze sport aardig goed.
Takkie heeft gehoord dat het sportgenootschap nog grootse plannen heeft. De komende datum is al geprikt! Ze
hebben een lijstje gemaakt met activiteiten die ze nog kunnen gaan doen zoals, mountainbiken (maar dan wel in
de zomer), naar een trampolinepark gaan of bijvoorbeeld een keer zeilen met elkaar. Takkie vindt die activiteiten
harstikke leuk, dus gaat hij maar al te graag vaker naar een sportgenootschapsavond. Er zijn nog genoeg
activiteiten waar het sportgenootschap hun sportieve talenten in kunnen zetten! Tot snel weer ziens Takkie!

Het K3-genootschap
Hey hallo,
Op 22 juli 2022 zaten wij in Maastricht aan de Maas op een terrasje te genieten van onze Pina Colada met een
zonnestraaltje op ons gezicht. Er kwam een Loveboat aan met een liefdeskapitein aan boord en toen kregen we
spontaan een ongelofelijk idee: Ya Ya Yippee! Weet je wat de wereld gaat veranderen? Een K3-genootschap!
Dan worden wij beroemd en zijn wij de leukste van het land. “Dat vind ik leuk”, zei Maria, “dan kunnen we op
de genootschapsavonden gezellig naar een K3-film kijken!” “Of een pyjama-party houden en dan 1000 dromen
dromen”, zei Jorinde. “Maar het is goed om altijd te blijven dromen, want past dit wel binnen onze vereniging?”
De voorzitter kreeg een waterval en een lawine aan enthousiasme over zich heen en kon niets anders dan ja
zeggen. De verwachtingen waren torenhoog.
Wij hebben nu twee gezellige K3-genootschapsavonden gehad waar wij met de fiets naar toe zijn gegaan. Soms
komt er ook iemand te laat naar ons huis. We houden eerst een feestje in de keuken en eten daarna gezellig een
toetje. Het is echt een feest; hiep hiep hoera! Op de trouwdag van Koning Willem-Alexander waren wij weer
samen, per sms hadden we mr. de president uitgenodigd, maar omdat we slecht op zijn antwoordapparaat waren
beland en hierop alleen ‘wie heb ik aan de lijn’ stond, kwam in plaats daarvan Takkie langs. En Takkie zei: “Ik
schreeuw het van de daken; ik heb mijn hart verloren aan jullie en ik zal voor eeuwig en altijd van jullie
houden!”

We hebben een mooi en gezegend halfjaar achter de rug gehad onder bestuur Rooted. Met een variatie aan verschillende avonden en activiteiten waarin verbinding met God en elkaar, gezelligheid, hoop en verbondenheid centraal hebben gestaan. Ook Takkie kijkt er met een grote glimlach op terug. Loop je met hem mee door zijn herinneringen?

Het introweekend

Al vanaf het begin van het studiejaar had Takkie hiernaar uitgezien…een héél weekend op pad met super veel Ichthianen! Wat een feest zou dat worden. Takkie begon vrijdagochtend zenuwachtig te worden, er was een staking in het OV. Het introweekend zou nu niet ook gestaakt worden, toch?! Gelukkig waren daar een aantal helden, die autoladingen aan Ichthianen vervoerden naar de locatie. Het weekend vloog voorbij: een introspel, een nachtspel in het bos, studeeruurtjes en sporten… Zaterdagmiddag Over De Streep, wat bewonderde Takkie daar de openheid en het vertrouwen. Daarna even bijkomen met lekker eten en een geweldige bonte avond, waar Takkie ook een rol mocht spelen: dat vond Takkie erg leuk, behalve het stukje waar ‘en hij is ontzettend dom…’ over hem gezongen werd. Gelukkig maakte de zondagochtend alles goed en raakte hij niet kwijt op de terugreis.

Praise & Prayer

Takkie heeft het afgelopen jaar een aantal P&P’tjes mogen aanschouwen en heeft ervan genoten. Van de mensen, van de mooie muziek, van de sfeer en van platform W(ij) E(rvaren) G(eloof). Ja, het liet zijn staart sneller kwispelen en zijn oren klapperen. Hij moest zichzelf inhouden, maar kon toch her en der een enthousiaste woef niet onderdrukken tijdens het zingen. Verder kon hij het ook niet laten om hier en daar zijn snuit in een schaal met koekjes te drukken…

ALV I

Tijdens de avond van ALV I leek Takkie misschien netjes en beheerst, maar niets was minder waar. De geur uit de oven van de verse appelflappen van Lianne liet hem het water in de bek lopen. Terwijl Lisanne de ALV opende, wachtte Takkie kwispelend voor de oven op het lekkernijtje. Met een appelflap in de bek sprong hij op de bar en verwarmde hij zich tegen een theepot. Vanaf de bar had Takkie een mooi uitzicht over de hele zaal en kon hij alles volgen. Hij zag Ichthianen eten, tekenen en luisteren naar het bestuur dat stuk voor de stuk de agenda afging. Eventjes later kwamen een handjevol Ichthianen naar voren om een quiz te doen. Het was kring Back tot the Roots die ging testen hoe goed wij hun kringgenoten eigenlijk kennen. Ook zag hij een Ichthiaan grinnikend op een servetje krabbelen. Het bleek een motie te zijn om het bestuur na elke hamerslag een wortel te laten eten vanwege het bestuursthema ‘Rooted’! Het bestuur bleek hier gek genoeg niet zo enthousiast over te zijn. De motie kreeg geen meerderheid. Toen vond Takkie het wel erg laat worden en daarom deed hij maar een dutje. Toen hij even later wakker schok van de hamerslag en het einde van de ALV naderde, viel hem iets op: ‘Wat zijn er nog veel eerstejaars over!’ Blafte Takkie uit verbazing. Wat tof dat de eerstejaars zo betrokken zijn bij de ALV en hun best doen om onderdeel van de vereniging te worden. Van deze opkomst kunnen de ouderejaars nog wat leren…

Het kerstdiner

Een paar weken later, in de vierde adventsweek, deed Takkie zijn mooiste gouden glitterstrik voor. Deze avond schoof hij namelijk aan bij het kerstdiner. En wat kreeg hij een lekkere dingen voorgeschoteld! Hij smulde vol genot van de soep, couscous en worteltaart na. Ook het samen zingen van de kerstliederen en de toost van Elise vond hij prachtig. En later op de avond kreeg hij zelfs nog de hoofdrol in een nieuwe editie van het toneelstuk ‘Oma vertelt’. Dat vond hij stiekem ook wel een beetje spannend hoor… Maar het mooiste van allemaal vond hij de gezellige gesprekken met alle aanwezigen. In hun prachtige pakken, truien of glitterjurken keken we samen uit naar de kerstvakantie, en met dankbaarheid terug op het afgelopen jaar. Dat wilde Takkie zich graag nog lang herinneren. Daarom heeft hij op het einde nog even extra mooi geposeerd op de groepsfoto. Flits! En zo had hij er weer een herinnering van een onvergetelijke avond bij Ichthus Nijmegen bij.

Mij werd gevraagd om een blog te schrijven over Ichthus Landelijk. Wanneer je lid wordt van
Ichthus Nijmegen, word je namelijk deel van een groter geheel. In zestien studentensteden zit
een Ichthus-studentenvereniging en samen beleven we met Ichthianen door het hele land
prachtige verbroederende momenten.

Volgend collegejaar mag ik in het Ichthus Landelijk bestuur plaatsnemen, in de functie van
voorzitter. Mijn liefde voor besturen is zo’n twee jaar geleden gestart toen ik een bestuursjaar
mee mocht maken binnen Nijmegen. Ik heb toen geleerd hoe het is om leiding te geven aan
een groep studenten. Studenten die elkaar én God aan het zoeken zijn. Ik heb enorm genoten
van mijn bestuursjaar, met name van de activiteiten die we mochten organiseren, de
bestuursvergaderingen, de vele contacten die ik op heb mogen doen en niet te vergeten de
borrels.

Tijdens mijn bestuursjaar bij Ichthus Nijmegen heb ik mogen zien en ervaren dat Ichthus niet
zomaar een verband is. Ichthus Landelijk is gezegend met prachtige verenigingen door het
hele land. Dit betekent dat heel veel studenten samen mogen komen om plezier te maken,
maar ook een mooie reis in het geloofsleven af mogen leggen. Ik vind zelf dat Ichthus
Landelijk een verband is waar we samen sterk staan en naar elkaar omzien. Doordat Ichthus
Landelijk voel- en zichtbaar is geworden in mijn eigen leven is mijn enthousiasme voor dit
landelijke verband de afgelopen jaren enorm gegroeid. In het landelijke verband hoop ik
iedereen, ook buiten de zestien verenigingen om, de mooie kanten van Ichthus en al haar
leden te vertegenwoordigen.

Ik kijk met enthousiasme en vertrouwen uit naar datgene wat God ons aankomend jaar, als
Ichthus Landelijk, gaat geven!

~ Jorinde

Vrijdag 22 oktober 2021 was het zover, het introweekend ging beginnen. Na een dag van inpakken, de laatste was draaien, leren voor de tentamenweek en colleges volgen was het tijd om de deur van de ontplofte kamer achter je dicht te trekken. Daar ga je dan met je hutkoffer naar Nijmegen Centraal. Als ware Ichthus-vis zwemmend door de plenzende regen. Waar de andere Ichthianen al netjes het hele perron hebben overgenomen. De grote verrassing was natuurlijk: waar gaan we heen? Of nou ja, er waren wel wat hints, bijvoorbeeld: op minder dan een dag lopen van een Beverwinkel, de locatie van 2 jaar geleden, in Brabant – dat wees natuurlijk allemaal al op Boxtel.

Na een erg gezellige treinreis (misschien niet voor de medereizigers, hihi) stonden daar als een groot geschenk twee auto’s die onze grote tassen konden vervoeren. Toen ging de volledige stoet lopen naar het scoutinghuis. Het huis waar je ogen geen moment rust hadden, omdat er altijd wel iets bijzonders te zien was, zoals het hoofd van een teddybeer. Of waar je vredig uit je slaap ontwaakt en dan naar de volledige cast van Sesamstraat kijkt. Nadat onze buiken waren gevuld met heerlijk gekookt eten konden we onze lachspieren trainen met de pubquiz.

De volgende ochtend was het tijd om met een lekker ontbijtje de zaterdag te beginnen. Niet zomaar een zaterdag, want het was bananendag! Een fanatieke ochtend met spelletjes en vooral veel lachen, bijvoorbeeld om mensen die zich wel erg goed konden verstoppen. Na een leuke dag met veel zingen, lachen en voorbereiden, was het tijd voor de bonte avond. Een avond waarna je de sportschool niet meer nodig had want je kaak- en buikspieren waren getraind door het vele lachen. Het was een avond gevuld met stukjes over o.a. tandenpoetsen, Bert en Ernie, het bestuur, de eerstejaars en het belachelijk maken van de eerstejaars. Gelukkig hebben we ook nog liedjes gezongen, met onze benen omhoog gelachen en quizzen gedaan. Kortom, een diverse avond, die ik niet snel zal vergeten.

Op zondag was het, na de dienst, tijd om schoon te maken en afscheid te nemen. Wat fijn dat ik mij als eerstejaars al zo welkom en thuis voel! Nu is het tijd om snotterig na te genieten! En die ontplofte kamer weer onder ogen te komen…

~ Nouria

Buienalarm voorspelde stortbuien voor deze avond. Zal ik nog gaan? Om half acht zou de regen stoppen, anderhalf uur nadat de activiteit al was begonnen, en dan moest ik nog helemaal naar Berendonck fietsen. Dan toch maar de bui afwachten? Nee, ik ga er gewoon voor! Regenbroek aan, regenjas aan, regenhoes over mijn tas, en gaan! Een stortbui was het zeker te noemen, maar wat ik aantrof in de Berendonck was het meer dan waard. Een kleine 40 mensen bij elkaar, zittend op kleedjes in het gras, verscholen onder tientallen paraplu’s, lekker aan het eten en kletsen. Geen weer of wind die hen zal tegenhouden. Dit kan alleen Ichthus Nijmegen zijn!

Nadat ik snel mijn restjes pasta pesto van gisteren op had gegeten begon de avond. Uiteraard beginnend met gebed van dankbaarheid dat we elkaar weer mochten zien, en een korte lezing uit de Bijbel. We zongen samen het verenigingslied en de liederen van de verbanden, waarna we vrij waren om mee te doen met de verschillende activiteiten. Een rondje lopen, sporten, spelletjes spelen, of blijven bijkletsen, want we hadden elkaar al zo lang niet meer fysiek gezien. Ik koos eerst voor het bijkletsen en sloot me later aan bij het volleyballen. Door mijn aanwezigheid hadden we ineens oneven teams, waarbij we uiteindelijk van ieder tegenpunt de schuld gaven aan de ‘missende zesde speler’.

Na het volleyballen gingen we weer met z’n allen muziek en plezier maken.
De stemming werd steeds vrolijker, het was weer zo lang geleden dat ik lol had
gemaakt met deze groep vrienden. Al was het de afsluitende avond voor het
jaar van bestuur Rotsvast, het voelde als een nieuw begin waarin we weer
ten volle van elkaars aanwezigheid mogen genieten.

~ Lars